கர்மம் என்பது மனிதன் செய்த செயல்களை குறிக்கிறது. இது ஒரு சம்பந்தப்பட்ட காரணமும், விளைவுகளும் கொண்டது. நாம் செய்கிற ஒவ்வொரு செயலுக்கும் ஒரு எதிரொலி இருக்கிறது. அதுதான் கர்ம வினை. கர்மம் மூன்று வகைப்படும் – சஞ்சித கர்மம், ஆகாமி கர்மம், ப்ராரப்த கர்மம். இவை மூன்றும் சேர்ந்து ஒரு மனிதனின் வாழ்க்கையை வடிவமைக்கின்றன.

மனிதன் செய்கிற செயல்கள் மட்டுமல்ல, அவன் நினைப்பும் கூட கர்மத்தின் கீழ் வரும். ஒரு நபர் நல்ல எண்ணங்களை உடையவராக இருந்தாலும், அவை செயல்களில் வெளிப்பட வேண்டும். இல்லையெனில் கர்ம வினை செயலிழக்கும். அதாவது, நல்ல எண்ணங்களும், உண்மையான செயற்பாடுகளும் புண்ணியத்தை உருவாக்குகின்றன. அதேபோல் தீய எண்ணங்களும், தவறான செயற்பாடுகளும் பாபத்தை ஏற்படுத்துகின்றன.

பிறர் நலனுக்காக செய்யப்படும் எந்தச் செயலும் புண்ணியமாகக் கருதப்படும். உதாரணமாக, ஏழைகளுக்கு உணவு அளிப்பது, கல்வி வழங்குவது, மரங்கள் நடுவது, விலங்குகளுக்கு பரிகாரம் செய்தல் போன்றவை. மேலும், ஒழுங்கான வழியில் வாழ்க்கை நடத்துதல், மரியாதையுடன் மற்றவர்களை அணுகுதல், பொறுமை மற்றும் சமாதானத்தை கடைபிடித்தல் ஆகியவையும் புண்ணியத்தில் சேரும்.

தீய எண்ணங்களோடு செய்யப்படும் செயல்கள் அனைத்தும் பாபத்தை உருவாக்கும். பொய் கூறுதல், திருடுதல், கொலை செய்தல், சிதைவு வாழ்கை, பிறருக்கு துன்பம் விளைவிக்கும் செயல்கள், அருவருப்பான வார்த்தைகள் பேசுதல், சக மனிதர்களை தூற்றுதல் – இவை அனைத்தும் பாப கர்மங்களில் அடங்கும். இவை நமக்கே அல்லாமல் மற்றவர்களுக்கும் பாதிப்பை ஏற்படுத்தும்.

ஒரு மனிதன் செய்த செயல் உடனடியாக பலனளிக்காது. சில நேரங்களில், அவை காலதாமதமாக தனது விளைவுகளை தரும். இது தான் ப்ராரப்த கர்மம். கடந்த ஜென்மங்களில் செய்த புண்ணியமும் பாபமும் இந்த ஜென்மத்தில் பலனளிக்கிறது. அதேபோல், இப்போதும் நாம் செய்கிற செயல்கள், எதிர்கால ஜென்மங்களைப் பாதிக்கக் கூடியவை.

கர்மத்தின் அடிப்படையில் தான் ஒரு மனிதன் வாழ்வில் சந்தோஷம் அல்லது துன்பம் அனுபவிக்கிறான். யாருக்கும் துர்முனை இல்லை, யாருக்கும் சாபம் இல்லை. தாம் செய்த செயல்களால் தான் ஒருவர் தனது வாழ்க்கையை நிர்ணயிக்கிறார். இதன் மூலம், ஒருவரது பிறப்பு, வாழ்க்கை நிலையம், கல்வி, பணம், குடும்பம் ஆகிய அனைத்தும் கர்மத்தால் தீர்மானிக்கப்படும்.

கர்மத்தின் விளைவுகளை முற்றிலும் மாற்ற முடியாது என்றாலும், அதை தவிர்க்க முயற்சிகள் செய்யலாம். நல்ல செயலை அதிகரித்தல், தவறுகளை உணர்ந்து மனமாற்றம் செய்வது, இறைவனை வழிபடுதல், யோகா, தியானம், திருப்பதிகங்கள், வேத வாசனைகள் போன்ற ஆன்மிக வழிகளை பின்பற்றுதல் மூலம் கர்மத்தின் தீவிரத்தைக் குறைக்கலாம். பாபங்களைப் பொறுத்தவரை, உண்மையான மனமாறுதலும், இறைவன் அருளும் மிக முக்கியமானவை.

இந்து மதத்தில் கர்ம சித்தாந்தம் முக்கிய இடம் பெறுகிறது. ஆனால், பௌத்தம், ஜைனமும் இதனை ஏற்றுக் கொள்கின்றன. பௌத்தத்தில் "வினை விளைவு நியதி" எனப்படும். ஜைனத்தில் "பாப கர்மங்கள் ஆன்மாவை கட்டி வைக்கும்" என சொல்லப்படுகிறது. இஸ்லாம் மற்றும் கிறிஸ்தவ மதங்களிலும் செயல் மற்றும் விளைவின் முக்கியத்துவம் இருக்கிறது. எல்லா மதங்களும் நல்லதையே செய் என்ற அடிப்படையில் ஒரே கோட்பாட்டை பின்பற்றுகின்றன.

ஒரு மனிதன் தான் செய்கிற செயல்கள் தன்னுடைய எதிர்கால வாழ்க்கையில் எவ்வாறு தாக்கம் ஏற்படுத்தும் என்பதை உணர வேண்டும். இந்த உணர்வே அவனை ஒழுக்கமாக, நேர்மையாக வாழ வைக்கும். தன்னை பொறுத்தவரை தான் பொறுப்புள்ளவன் என்று எண்ணும் நபர்தான் சுதந்திரமான வாழ்க்கையை வாழ முடியும்.

மனித வாழ்க்கையின் அடிப்படையான விதியாக கர்ம வினையைக் காணலாம். நாம் செய்யும் ஒவ்வொரு செயலும் பாபமோ, புண்ணியமோ என வகைப்படுத்தப்படுகிறது. மனதில் விழிப்புணர்வுடன் செயல்படுவதால் மட்டுமே புண்ணியங்களை அதிகரிக்கலாம். தானம், தர்மம், பாசம், பொறுமை, மன்னிப்பு ஆகியவை மனிதனை உயர்வுக்கு கொண்டு செல்லும் கர்ம வழிகளாகும். இதனால்தான் பழமொழியில் சொல்வார்கள் – "வினை விதைத்தவன் வினை அறுப்பான்" என்று. ஆகவே, ஒவ்வொரு மனிதனும் தனது கர்மத்தையே முன்வைத்து தனது நல்வாழ்வையும், ஆன்மீக முன்னேற்றத்தையும் அடைய முடியும்.