
முருகன் என்பது தமிழர்கள் மனதில் என்றும் குடி கொண்டிருக்கும் ஒரு அரிய தெய்வம். "செந்திலாண்டவன்", "சுப்பிரமணியன்", "சரவணபவா", "வேலவன்", "குமரன்", "கந்தன்", "மயில்வாகனன்", "கார்த்திகேயன்" என்று பல பெயர்களால் அழைக்கப்படுகிற அவர், தெய்விக சக்தியின் முழுமையான வடிவமாகக் கருதப்படுகிறார். முருகன், சிவபெருமானின் ஞானக்கொடி, பார்வதியின் கருணைத் திரள் என சொல்லப்படுகிறார். முருகனின் அவதாரம் என்பது சூரபத்மனை அழிக்க, அஸுரர்களை சமாதானப்படுத்த, தார்மீகத்தை நிலைநிறுத்த வந்ததென்றே புராணங்கள் கூறுகின்றன. அவர் பிறந்தது சரவணா என்ற சரசில பூந்தொட்டியில், தீய வலிமையை அழிக்கவே அவர் ஆறுசிறு முகங்களுடன் பிறந்தார். ஆகவே அவரை "ஆறுமுகன்" என்று அழைக்கிறோம். இந்த ஆறு முகங்கள் ஞானத்தின் ஆறு முகங்களை, வேதத்தின் ஆறு அம்சங்களை, மற்றும் ஆறு திசைகளைக் குறிக்கின்றன.
முருகன் மயில்மேல் ஏறியிருப்பதும், கையில் வேல் ஏந்தியிருப்பதும் மிகவும் முக்கியமானது. மயில் என்பது அகந்தையை அடக்கும் அடையாளம். வேல் என்பது ஞானத்தின் கருவி. அவரது கையில் இருக்கும் வேல், தாயான பார்வதிதேவியின் அருளால் அருளப்பட்ட ஒன்று. இந்த வேல் தான் சூரபத்மனை வெல்ல உதவியது. சூரபத்மனை அழித்த பிறகு, அவன் பக்தியை உணர்ந்து, முருகன் அவனை அவரது வாகனமாக மாற்றினார். அப்படித்தான் சூரபத்மன், சேவலாக மாறினான். சேவல் என்பது முருகனின் கொடிக்கொடியாக உயர்ந்தது. இந்த நிகழ்வுகள் அனைத்தும் சிகரிக்கப்பட்டது திருச்செந்தூரில். திருச்செந்தூரில்தான் முருகன் சூரபத்மனை வதை செய்தார்.
தமிழகத்தில் மட்டும் அல்லாமல் இந்தியாவின் பல பகுதிகளில், குறிப்பாக கேரளா, கர்நாடகா, மஹாராஷ்டிரா, ஓரிசா ஆகிய மாநிலங்களிலும் முருகனுக்கு தனி வழிபாடு உண்டு. இந்த முக்கோணப் பக்தி காரணமாகவே, முருகனை தமிழ் கடவுள் என்று பெருமையாக அழைக்கிறோம். முருகனின் பல புகழ்பெற்ற தலங்கள் தமிழகத்தில் உள்ள ஆறு படை வீடுகளாகும். அவை: திருப்பரங்குன்றம், திருச்செந்தூர், பழமுத்திர்சோலை, சுவாமிமலை, திருத்தணி, பழனி. இந்த ஆறு இடங்களும் முருகனின் குணாதிசயங்களையும், லீலைகளையும் பிரதிபலிக்கின்றன. பழனியில் முருகன் தன் அன்பு பெற்ற மக்களுக்கு உண்மை அருள் தருகிறார். பழனி முருகன் "தண்டாயுதபாணி" என்ற திருநாமத்துடன் காணப்படுகிறார். அவர் தனது குடும்பத்தோடு கோபித்துப் பிரிந்த பின்பு, பழனி மலைக்கு சென்று தவமிருந்தார் என்பது புராணக் கதை.
திருப்பரங்குன்றத்தில் சிவபெருமானின் அனுமதியுடன் தேவர்கள் செய்த திருமணமானது. திருச்செந்தூரில் முருகன் சூரபத்மனை அழித்தார். சுவாமிமலையில் முருகன் சிவபெருமானுக்கு "பிரஹ்ம ஞானம்" எடுத்துக்கொடுத்தார். இது மிகவும் ஆழமான தத்துவபார்வையை கொடுக்கிறது. ஒரு மகன் தந்தைக்கு ஞானம் சொல்வது என்பது, மனித வாழ்வில் ஞானத்திற்கும், வீறிற்கும் முக்கியத்துவம் என்பது. பழமுத்திர்சோலையில் முருகன் தெய்வ மகள்களான வள்ளியையும், தேவையான தெய்வசேனையையும் திருமணம் செய்துகொண்டார். திருத்தணியில் வெற்றியை பெற்ற பின், அவர் தணிவுற வந்து இளைப்பாறியதற்கான இடம்.
முருகனின் வழிபாட்டில் "சரணகதி" என்பது மிக முக்கியமானது. "சரணம் முருகா" என்று கூறும் ஒவ்வொரு வார்த்தையும் மனத்தில் அமைதியை தரக்கூடியது. முருகனை வழிபட பஞ்சலோக சிலைகள், வெள்ளிச் சிலைகள், மற்றும் கற்பூரத்துடன் செய்யப்படும் தீபாராதனைகள், அன்னதானம், பாடல்கள் என பல வழிகள் உள்ளன. முருகனை பெருமைபடுத்தி திருவாசகங்கள், திருப்புகழ் போன்றவை பாடப்படுகின்றன. திருப்புகழ் பாடல்கள், அருணகிரிநாதரால் இயற்றப்பட்டவை, இவை முருகனின் பராசக்தியை விவரிக்கின்றன.
அருணகிரிநாதர், தன்னுடைய வாழ்க்கையில் ஒரு மிகப்பெரிய மாற்றத்தை முருகன் வழியாக அடைந்தார். அவரது வாழ்க்கை, முருகனின் கருணை மற்றும் பரிபூரண காப்பு எப்படி ஒருவரையும் பாவதாளத்திலிருந்து தூக்கியெடுக்கும் என்பதற்கு சிறந்த உதாரணம். முருகனை வழிபட ஆடி கிருத்திகை, கார்த்திகை தீபம், பங்குனி உத்திரம், தைப்பூசம் போன்ற திருநாள்களில் பக்தர்கள் கோவில்களுக்கு திரண்டிருப்பது வழக்கம். இந்த நாள்களில் கவடி எடுக்கும் பக்தர்கள், தங்களுடைய நோன்பையும், விரதத்தையும் நிறைவேற்றுகிறார்கள்.
முருகனின் வழிபாடுகள் அப்பாடுகளைக் கூட தாண்டி, வாழ்க்கையில் நம்பிக்கையை வளர்க்கும். குழந்தைக்காக, திருமண சிக்கல்களுக்காக, கல்வியிலும், தொழிலிலும் வெற்றி பெற வேண்டி மக்கள் முருகனை நோக்கிச் செல்கின்றனர். பலரும் மாலை அணிந்து விரதம் மேற்கொண்டு, முருகனுக்கு கதிர்காமம், பவனி, பைரவ யாத்திரைகளிலும் பங்கேற்கின்றனர். இந்த அனைத்து வழிபாடுகளும் முருகனின் உன்னத பங்கு மற்றும் பக்தியின் பரிமாணங்களை எடுத்துரைக்கின்றன. முருகன் ஒரு போர் தெய்வமாக மட்டும் இல்லாமல், முழுமையான வாழ்வின் தீர்வாகவும், வழிகாட்டியாகவும் விளங்குகிறார்.
இவ்வாறு, முருகனைப் பற்றிய புராணங்கள், தத்துவங்கள், பக்தி வழிப்பாடுகள் அனைத்தும் சேர்ந்து, அவரை ஒரே ஒரு கடவுளாக மட்டுமல்ல, ஒரு நம்பிக்கையின் அடையாளமாக உருவாக்குகின்றன. முருகனை மனத்தில் வைப்பதன் மூலம், வாழ்வின் அனைத்து துக்கங்களும், தடைகளும், தவறுகளும், சந்தேகங்களும் அகலும். அவரிடம் சரணடைந்தால், பாதை தெளிவாகும். வீரம், ஞானம், இரக்கம், கடமை, கருணை ஆகிய அனைத்தும் முருகனின் பாதங்களில் புதையல் போல பதிந்துள்ளன. ஒவ்வொரு நாளும் "ஓம் சரவணபவா" என்று உச்சரிப்பதன் மூலமே கூட, மனநிலை உயர்ந்த நிலைக்கு செல்ல முடியும்.
உங்கள் கருத்தை பதிவிடுக