மனித வாழ்க்கையின் உன்னத நோக்கம் ஆன்மிக வளர்ச்சியாகும். இதற்கான இரண்டு முக்கிய அஸ்திவாரங்களாக தியானமும் தர்மமும் காணப்படுகின்றன. தியானம் என்பது மனதை ஒன்றில் நிலைநிறுத்தும் செயலாக இருக்க, தர்மம் என்பது நேர்மையான, நீதியுள்ள வாழ்கை முறையைக் குறிக்கிறது. இவை இரண்டும் ஒருவரது வாழ்க்கையை திசைதிருப்பி, அவனை மெய்ஞானம் நோக்கிச் செலுத்தும் ஆற்றலை உடையன.

தியானம் என்பது பூர்வீக இந்திய கலாச்சாரத்தின் ஓர் அங்கமாகும். சிந்தனைகளை ஒருமுகப்படுத்தி, உள்ளார்ந்த அமைதியை அடைவதற்கான ஒரு தொழில்நுட்பமாக இது விளங்குகிறது. புத்தரின் காலத்தில் தியானம் ஒரு உயர் நிலைக்கு சென்றது. அதன்பின் ஆன்மிகர்களும் தத்துவவாதிகளும் தியானத்தை ஒரு வாழ்க்கை முறையாக ஏற்றுக் கொண்டனர். மனம் அடங்கினால், உலகமும் அடங்கும் என்ற பழமொழி, தியானத்தின் ஆழமான உணர்வை விளக்குகிறது.

தர்மம் என்பது, நியாயமான வாழ்வியல் நெறிகளை அடிப்படையாகக் கொண்டது. இது ஒருவர் செய்யவேண்டிய கடமைகளைச் சொல்கிறது. அது தனிப்பட்ட முறையிலும், சமூக முறையிலும் பொறுப்புகளை விளக்குகிறது. மகாபாரதம், ராமாயணம் போன்ற புராணங்களில் தர்மத்தின் மாபெரும் முக்கியத்துவம் எடுத்துரைக்கப்படுகிறது. தர்மம் இல்லாத வாழ்க்கை, திசையற்ற கப்பலுக்கு ஒப்பாகும்.

தியானம் மன அமைதியை அளிக்கிறது. அது நம்மை பிணைப்பு, வேதனை, கோபம், பொறாமை போன்ற எதிர்மறையான உணர்வுகளிலிருந்து விடுவிக்கிறது. ஒரு நபர் தினமும் சிறிது நேரம் தியானம் செய்தால், அவரின் மனநிலை திருந்தி, வாழ்க்கையை அர்த்தமுள்ள முறையில் சந்திக்க ஆரம்பிக்கிறார். மனதை ஒருங்கிணைக்கும் சக்தி, தியானத்தின் மூலம் உருவாகிறது. இதன் மூலம் ஒருவர் தனது உண்மை இயல்பைக் காண ஆரம்பிக்கிறார்.

மற்றொருபுறம், தர்மம் என்பது மனதின் ஒழுக்கத்தை உருவாக்குகிறது. உண்மையை பேசி, பிறருக்கு துணையாக இருக்க வேண்டும் என்பதே தர்மத்தின் சாராம்சம். ஒருவர் தனது குடும்பத்தில், சமூகத்தில், பணியிடத்தில் தர்மத்தைக் கடைப்பிடிக்கும்போது, அவர் மக்களின் நம்பிக்கையைப் பெறுகிறார். இந்த நம்பிக்கையே அவர் வாழ்க்கையை உயர்த்தும் சித்திரம் ஆகிறது.

தியானம் மனத்தில் வெளிப்படாத ஆழங்களைத் தொடுகிறது. தர்மம் அந்த மனநிலையை ஒழுங்குபடுத்தும் வெளிப்படை. இவை இரண்டும் இணைந்து, ஒருவரை ஆன்மிகவழியில் நடத்துகின்றன. தியானத்தின் மூலமாக நீங்கள் உங்களுடைய ஆழமான ஆத்மாவை உணரலாம். ஆனால் அந்த ஆன்மாவை தர்மத்திற்கேற்ப இயக்க வேண்டும். இல்லையெனில் அது ஒரு சுயநலமான பயணமாகி விடும்.

மகாத்மா காந்தி தியானத்தையும் தர்மத்தையும் ஒருங்கிணைத்து வாழ்ந்தவர். அவரின் “சத்தியம் என் தர்மம்” என்ற வார்த்தைகள், அந்த ஒற்றுமையை தெளிவாக விளக்குகின்றன. அவரின் தினசரி வாழ்க்கையில் தியானம் ஒரு அங்கமாக இருந்தது. அதேபோல், அவரது ஒவ்வொரு அரசியல் முடிவும் தர்மத்தைக் கொண்டு வழிநடத்தப்பட்டது. இதுவே அவரை உலகம் போற்றும் ஆன்மிகத் தலைவராக மாற்றியது.

தியானம் உடல் மற்றும் மனநலத்திற்கும் பெரும் பலன்களைத் தருகிறது. அது மன அழுத்தத்தை குறைத்து, ரத்த அழுத்தத்தை கட்டுப்படுத்த உதவுகிறது. நினைவாற்றலை அதிகரிக்கிறது. இதனால் வாழ்க்கையின் அனைத்து துறைகளிலும் நமக்கு முன்னேற்றம் ஏற்படுகிறது. தர்மத்தை பின்பற்றும்போது, நம்மில் உள்ள கருணையும், பொறுமையும், தன்னலம் மறந்த சேவையும் மேம்படுகின்றன.

தர்மமும் தியானமும் ஒருவரின் உண்மையான இலட்சிய வாழ்க்கைக்கு அடித்தளம் அமைக்கின்றன. ஒவ்வொருவரும் தமது நாளந்தோறும் சிறிது நேரம் தியானத்திற்கு ஒதுக்கி, வாழ்க்கையின் ஒவ்வொரு பரிமாணத்திலும் தர்மத்தைக் கடைப்பிடித்தால், அந்த நபர் மட்டுமல்ல, அவரின் சுற்றுப்புறமும் ஒளியுடன் விரியும். தர்மம் ஒரு ஒழுங்கு; தியானம் ஒரு ஆழம். இவை இணைந்தாலே வாழ்க்கை பூரணமாகும்.

தியானம் நம்மை உள்ளிருந்து ஒளிரச் செய்கிறது. தர்மம் நம்மை வெளியிலிருந்து மதிக்கச் செய்கிறது. இந்த இரண்டு குணங்களும் ஒன்றோடு ஒன்று இணைந்து நாம் சந்திக்கும் சவால்களை சமாளிக்க உதவுகின்றன. நல்ல மனிதனாக, நல்ல ஆன்மீக பயணியாக வளர இது இரண்டும் இன்றியமையாதவை.

தியானமும் தர்மமும் கடவுளை நோக்கிய பயணத்தின் இரு சக்கரங்கள் எனலாம். ஒரு சக்கரம் இல்லையென்றால் அந்த பயணம் நிறைவடையாது. ஆதலால், இந்த இரண்டையும் நாளாந்தம் வாழ்வில் இறக்குமதி செய்து, நம் வாழ்க்கையை உயர்த்திக்கொள்ள வேண்டும். இவைகள் இல்லாமல் வாழ்க்கை வெறுமையான ஓட்டமாகிவிடும்.